Pojedynek Serc: Prolog

Prolog

Początek

''Ryzyko przygody jest tysiąckroć cenniejsze od dobrobytu i wygód.''

Paulo Coelho

DHL

Pojedynek Serc

Trzeci tydzień czerwca.

    Zgiełk tysiąca witających się osób. Pohukiwanie sów, miauczenie kotów. Piski dzieci mieszające się z okrzykami rodziców. W tej oto chwili peron numer 9 i ¾ oblegany był przez masę niezwykłych osób.

Czarodzieje i czarownice powrócili właśnie na wakacje do swych domów.

Miniony rok szkolny był bardzo burzliwy, więc uczniowie z ulgą spoglądali na swoje rodziny, na tych, którzy przeżyli bitwę stulecia.

*

    Dochodziła piąta po południu.

Ładna dziewczyna żegnała się ze swoimi przyjaciółmi. Wysoki czarnowłosy chłopak stojący obok jeszcze wyższego piegowatego rudzielca przytulił dziewczynę i pocałował ją w policzek, a następnie razem z przyjacielem odszedł, by po chwili zniknąć w tłumie zwykłych, niczego niepodejrzewających, ludzi.

    Dziewczyna stała samotnie na peronie czekając na rodziców. Zobaczyła ich przy jednym z filarów i od razu do nich podbiegła z uśmiechem na ustach. Zdziwiło ja to, że rodzice na siebie nie patrzą. „Czyżby coś ich trapiło? – Zapytała się w myślach – Nie, gdyby coś się stało, mama by do mnie napisała.” Odrzucając te myśli od siebie rzuciła się w ramiona rodziców.

-Córeczko! – Wykrzyknęli jednocześnie ściskając dziewczynę.

-Tak się cieszę, że was widzę. – Odpowiedziała rozpromieniona.

-My też kochanie. – Mama jeszcze raz ją przytuliła i wspólnie poszli do samochodu by pojechać do domu.

*

    Z drugiego końca peronu obserwował tę czułą scenę pewien blondyn.

-Miłość. – Prychną z pogardą i odwrócił się w stronę zimnej i wyniosłej kobiety.

-Matko. – Rzekł.

-Witaj synu. – Odpowiedziała chłodno. – Idziemy.

 I kobieta wraz z synem wyszła na zalany słońcem parking. 

***

„Idziemy z za­cięty­mi mi­nami, błyszczący­mi ocza­mi i płonący­mi dusza­mi. Idziemy przed siebie, nie znając ni dro­gi końca, ni jej zakrętów.

Nie chce­my chy­ba znać te­go cho­ler­ne­go końca- idziemy, kar­miąc się nadzieją i in­ny­mi na­miętnościami, które przy­noszą siłę naszym ser­com.

Czer­piemy moc z miłości, niena­wiści, przy­jaźni.

A wszys­tko, po to, by stanąć ze światem do wal­ki twarzą w twarz i od­nieść zwy­cięstwo.”

Ar­chan­gel_ Mar­co.

***

 Wersja poprawiona  i przeniesiona z bloga: dhl- pojedynek- serc. blog. onet.pl